We waren vroeg, we waren 1 van de eersten.
Hij stond te wachten bij de ingang om iedereen persoonlijk te ontvangen.
Twee vriendelijke ogen keken me aan.
“Hi ik ben Michael” zei hij en gaf me een hand.
Ik nam de hand aan en zei ” Hai ik ben Suzanne”
Om vervolgens de legendarische woorden uit te spreken:
“ik ga hier zitten, want dan zit ik dicht bij het toilet”.

????
Yep…ik snap het. What was I thinking????

Dat ga ik je nu vertellen.
De 2 vriendelijke ogen waren van #mistermindset Michael Pilarczyk.
Ik heb geen idee wat door de man zijn hoofd ging toen ik dit zei. Ik kan me zo voorstellen dat hij in zichzelf hartelijk gelachen heeft en gedacht heeft dat er een malloot tussen het gezelschap zat.

Inmiddels is het bijna 2,5 jaar geleden.
Dat ik samen met Wanda naar de 2-daagse ging.
2 dagen gingen we ons onder laten dompelen in mindset, positieve mindset.
En wat is er ondertussen veel veranderd.

En waarom vertel ik dit?
Had ik blaasontsteking? Nee, alhoewel ik die wel ontzettend veel heb gehad.
Nee, ik had spanningen, spanningen in mijn hoofd en in mijn lijf.
Deze spanningen zorgden ervoor dat ik lichamelijke klachten kreeg. Waaronder last van mijn blaas.
Door de spanningen ging deze op slot, wat weer zorgde voor extra spanningen, waardoor ik weer extra last kreeg.

En zo….belandde ik in een vicieuze circel en kreeg daardoor ook andere klachten , als gevolg van….

En ik bleef maar zoeken naar oorzaken, oplossingen.
Ik heb met verschillende afdelingen in het ziekenhuis mogen kennis maken. ?
Vele soorten medicijnen, kijkoperatie, anti-bioticakuren.

En altijd maar de angst….stel dat er geen toilet in de buurt is. Ik ging zo 15x op een dag.
Ja, ik ken zowat alle toiletten langs de autobanen. Zelfs welke muziek hebben. ( triest I know haha)
Dus met mij in de auto ben je goed voorbereid ?

20 jaar heb ik hiermee gelopen.
Totdat ik ging luisteren naar mijn gevoel. En ik zelf de hulpverlener zocht waarvan ik meteen voelde: die kan mij verder helpen.

En die bevestigde mij ~: S P A N N I N G~
En waar kwam die spanning vandaan?

Dat weet ik nu.
Ik mocht niet mezelf zijn……van mezelf.
Ik durfde mezelf niet te laten zien…zoals ik was.
Uit angst
Om afgewezen te worden.
De spiri susie werd afgewezen
Door mij
ik deed het zelf

En nu….
Het is zoals het is
Ik ben zoals ik ik ben
Al 2 jaar geen gekke klachten meer.
De kwetsbaarheid & spiritualiteit mogen er zijn
En als dat niet jouw ding is
So be it
Ook dat is ok?